Gelatenheid, begrip en zelfmoordgedachten. Die vreemde combinatie stelde Katrien De Koster vast in de gevangenis van Sint-Gillis. De Koster is professor psychologie aan de Vrije Universiteit Brussel en gaat regelmatig op bezoek in de gevangenis.
“Normaal gezien is een gevangenis een kakafonie van geluid. De deuren gaan open en toe, sleutels rinkelen, gevangenen roepen. Nu was het er muisstil. Dat zegt iets over de machteloosheid van de gevangenen. Ze hebben het opgegeven om zich te verzetten tegen de situatie.”
De gevangenis van Sint-Gillis ligt nu al meer dan een maand stil door de staking. Maar ook daarvoor waren er al problemen. Jelle Miechielsen werkt voor De Rode Antraciet. Een vzw die sport en cultuur naar de gevangenis brengt:
“In Sint-Gillis is het sinds 30 juni vorig jaar geleden dat we nog activiteiten konden organiseren. Dan krijg je natuurlijk radeloze gevangenen. Kleine dingen helpen wel. Zo probeert de directie kinderbezoeken opnieuw mogelijk te maken en ook gewone bezoeken zouden mondjesmaat weer kunnen. Maar voor sport en cultuur is voorlopig geen plaats.”
lees hier het volledige artikel van bruzz.be